ορθοστατικός

-ή, -ό

1. αυτός που αναφέρεται στην ορθοστασία ή προέρχεται από την ορθοστασία («ορθοστατική υπόταση»)

2. φρ. «ορθοστατικό σύνδρομο»

ιατρ. σύνολο συμπτωμάτων που εμφανίζονται μόνον σε όρθια ή καθιστική στάση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθοστασία. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στον Ι. Φρονίστα].